Korona czeska oznaczana skrótem CZK jest najmłodszą waluta na naszym kontynencie. Została wprowadzona do obiegu w 1993 roku, po tym jak Czechy i Słowacja zakończyły unię monetarną, podczas której obowiązywała korona czechosłowacka. Unia monetarna obowiązywała po rozpadzie Czechosłowacji, jednak ze względów gospodarczych nie została ona utrzymana i od 8 lutego 1993 wprowadzono dwie waluty: koronę czeską (CZK) i koronę słowacką (SKK). W początkowym okresie na federalnych banknotach umieszczana dla rozpoznania czeskie lub słowackie znaczki, monety federalne obowiązywały w obu krajach, aż została wyprodukowana odpowiednia ilość nowych monet.

Korona czeska teoretycznie dzieli się na 100 halerzy, jednak w praktyce zostały one wycofane z obiegu i używane są jedynie korony. Aktualnie w obiegu znajdują się monety 1, 2, 5, 10, 20, 50 koron oraz banknoty 100, 200, 500, 1000, 2000, 5000 koron. Od 1993 roku obowiązują te same wzory banknotów, jednak systematycznie zmieniane są sposoby zabezpieczeń.

Czesi pomimo spełnienia warunków opóźniają przystąpienie do strefy euro, ze względu na bardzo silny sprzeciw społeczeństwa. Korona jest bardzo stabilna walutą, a inflacja w Czechach jest bardzo niska.